(الْمُقَرَّبُونَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ)) و تقديرش (اولئك المقربون فى جنّات النعيم و فى حور عين) يعنى و در آميزش با حورالعين يا معاشرت با حورالعين پس مضاف حذف شده است، پس اگر بگويى چرا حمل بر جار در قول خداى تعالى‌( يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ‌) بكذا و بحور عين نشود، پس باين ممكنست كه گفته شود مگر اينكه ابو الحسن (اخفش) گويد در اين بعض وحشت است.

ابن جنّى گويد: (نزف البئر ينزفها) نزف چاه آن وقت است كه آبش را براى آب دادن زمين و اشجار استخراج كنند و انزفت الشي‌ء يعنى فانى و نابود كردم آن را، شاعر گويد:

قسم بجان خودم كه شما بد مصاحبى هستيد اى آل ابجر چه در حال سكر و بيهوشيتان و چه در حال هوش و سلامتيتان.

تفسير آيات:

پس خبر داد خداى سبحان و فرمود( (يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ)) يعنى گردش ميكند بر گرد ايشان كودكان و غلامان بهشتى براى خدمت.

((مُخَلَّدُونَ)) مجاهد گويد: يعنى كودكانى كه ابدى هستند نمى‌ميرند و نه پير ميشوند و نه تغيير ميكنند.

سعيد بن جبير گويد: كودكانى كه گوشواره در گوش دارند، و خلد بمعناى قرط و گوشواره است، ميگويند، خلد جاريه وقتى كه او را مزيّن بگوشواره كند.

و مفسرين درباره اين ولدان اختلاف كرده‌اند.

حضرت امير المؤمنين على 7 و حسن گويند كه ايشان اولاد اهل‌