((لَمْ يَطْمِثْهُنَّ)) يعنى كسى آميزش با آنها نكرده كه ازاله بكارت از آنها كند و افتضاض، آميزش و دخول و ازاله بكارت است بجارى كردن خون بكارت و دخترى و مقصود اينست كه كسى با آنها نخوابيده و دخول بايشان نكرده است‌( (إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ)) قبل از آنها نه آدمى با آنها آميزش كرده و نه، پريانى، پس آنها بكرند براى آنكه در بهشت خلق شده‌اند، پس بنا بر اين قول اين گروه از حوراء بهشتند.

شعبى و كلبى گويند: آنها از زنان و بانوان دنيوى هستند كه از روزى كه در آن عالم خلق شده‌اند آفريده اى با آنها آميزش نكرده و بآنها دست نزده يعنى: در آن عالمى كه بوجود آمده‌اند نه آدمى با آن آميزش كرده و نه جنّى.

زجاج گويد: و اين آيه دلالت ميكند بر اينكه جنّى هم آميزش ميكند چنان چه آدمى مجامعت و آميزش ميكند.

و ضمرة بن حبيب گويد: و در آن دلالت است بر اينكه براى جنّ و پرى هم ثواب و همسرانى است از حور، پس حورهاى انسى براى آدميان، و حورهاى جنّى هم براى جنّيان.

بلخى گويد: مقصود اينست كه آنچه خدا بمؤمنين آدميان ميبخشد، از حوريه‌هايى كه قبلا انسانى با آن آميزش نكرده و دست بر آنها نزده ميبخشد به مؤمنين جنيان از حوريّه‌هايى كه هيچ جنّى قبلا با آنها تماس نگرفته است.

((كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ)) حسن و قتاده گويند: آن حوريه بر صفاء ياقوت و سفيدى مرجان و مرواريدند.

و حسن گويد: مرجان مرواريدهاى ريز بسيار سفيدند.

و در حديث ابن مسعود آمده كه زنان بهشتى مچ ساق پايشان از زير