نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 24 صفحه : 110
پس رويه آنها چيست؟
گفت: اين آنست كه خداى تعالى فرموده است(
(فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ)) پس هيچ كسى نميداند چه چيزهايى براى ايشان ذخيره و پنهان شده از
روشنى چشمها.
((وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ))
جنى ميوه چيده شده است.
ابن عبّاس گويد: يعنى درخت بهشتى شاخهاش پائين و نزديك ميشود تا
ولىّ خدا آن را بچيند چه ايستاده باشد و چه نشسته.
مجاهد گويد: ميوهجات دو باغ بهشتى نزديك بدهان صاحبانش ميباشد پس
همانطور كه تكيه دادهاند ميل ميكنند و ميخورند و هر گاه خوابيدند باز ميوهها
نزديك دهانشان ميآيد، پس خوابيده ميخورند نه دستشان بآنها ميخورد و نه چنگالى لازم
دارند كه ميوه را با آن بردارند.
((فِيهِنَّ)) يعنى در روى فرشهايى كه ياد
نمود و ممكنست كه بهشتها، قصد شود براى آنكه حوريّهها معلومند كه در بهشتند هر
چند كه ياد نشده باشد.
((قاصِراتُ الطَّرْفِ)) قتاده گويد: چشمهاى خود را
فقط بر همسرانشان دوخته و غير آنها را نمينگرند.
ابو ذر رضى اللَّه عنه گويد: آنها بشوهرهايشان ميگويند، قسم به عزّت
پروردگارم چيزى را در بهشت قشنگتر و زيباتر از تو نمىبينم. فالحمد للَّه الذى
جعلنى زوجك و جعلك زوجى، پس سپاس خدايى را كه مرا همسر و جفت تو قرار داد و تو را
نيز همسر و شوهر من گردانيد.
و الطرف: پلك و مژه چشم است براى آنكه طرف و درب چشم است گاهى
مىبندد و گاهى باز ميكند.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 24 صفحه : 110