(لَكَ فَتْحاً مُبِيناً) پيامبر خدا 6 فرمودند: آيه‌اى بر من نازل شده است كه در نظر من از تمام دنيا بهتر است).

عبد اللَّه بن مسعود گويد:

(رسول خدا 6 از جنگ حديبيه بازگشت فرمود، ناگهان ديديم كه شتر سوارى حضرت از سرعت خود كاست، نزديك شديم ديديم خداوند (إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً) را بر حضرت نازل فرموده است، و حضرتش را فوق العاده مسرور يافتيم، و فرمودند كه اين سوره بر او نازل شده است).

عبد اللَّه بن بكير از پدرش روايت مى‌كند كه:

(حضرت صادق (ع) فرمودند: اموال و زنان و كنيزان خود را با خواندن (إِنَّا فَتَحْنا) از تلف شدن حفظ كنيد، اگر انسان از كسانى باشد كه اين سوره را زياد بخواند روز قيامت منادى بطورى كه همه مردم بشنوند او را صدا مى‌زند كه تو از بندگان خالص من هستى، او را به بندگان صالح من ملحق نمائيد، و او را در بهشتهاى پر نعمت جاى داده، از شربت گواراى رحيق مختوم آميخته به كافور سيراب سازيد).

ارتباط سوره:

خداوند اين سوره را به جملات: (وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ) ختم فرموده است، و از بى‌نيازى پروردگار است كه براى پيامبرش آنچه را كه در دين و دنيايش بدان نياز داشت براى او فتح كرد و فرمود: