بسوى گناهان آگاه بود، و آن هنگام كه در رحم مادران بوديد ميدانست كه پس از تولد چه عملى مرتكب خواهيد شد، و هنگامى كه پيش از ارتكاب عمل و تحقق گناه خداوند از آن اطلاع داشته باشد، چگونه نسبت به گناهى كه در خارج تحقق يافته است آگاهى نخواهد داشت.

(فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ) يعنى از خودتان بعظمت ياد كنيد، و هيچگاه خود را با خوبيهايى كه نداريد مدح ننمائيد، زيرا من نسبت به شما آگاهى بيشترى دارم.

بعضى هم گفته‌اند يعنى: خويشتن را بعلت داشتن خوبيهايى كه داريد تزكيه ننمائيد تا به عبادت و خشوع نزديكتر بوده از رياء دورتر باشيد.

(هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقى‌) يعنى: خداوند آگاهتر است نسبت به كسى كه از شرك و گناهان كبيره اجتناب ميكند.

بعضى هم گفته‌اند يعنى: خداوند آگاهتر است نسبت به كسى كه خوبى كرده، فرمان خدا را اطاعت كنيد، و با نيت خالص عمل نمايد.

(أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى) يعنى: كسى كه پشت بحق كرده است.

(وَ أَعْطى‌ قَلِيلًا وَ أَكْدى‌) فرّاء گفته است اكدى يعنى از بخشش دست نگه داشته و كوتاه آمده است.

از مبرد نقل شده است اكدى يعنى از بخشش بسختى مانع گرديده است.

(أَ عِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ) يعنى آيا او نسبت به عذاب خودش علم غيب دارد؟

(فَهُوَ يَرى‌) و چنين ميداند كه دوستش عذاب را از طرف او تحمل خواهد كرد؟

(أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِما فِي صُحُفِ مُوسى‌) يا آنكه از آنچه در كتاب توراة است به او خبر و حديثى نداده‌اند؟

(وَ إِبْراهِيمَ) يعنى و آنچه كه در كتاب ابراهيم است.