ميدادند، و ميگفتند: با سحر چشم‌بندى ميكند، پس از آنكه وعده‌هاى عذابى را كه داده بود بچشم خود ديدند، آنان را توبيخ كردند، و سپس به آنان گفتند:

(اصْلَوْها) يعنى: شدّت عذاب آن را بچشيد.

(فَاصْبِرُوا) چه بر عذاب صبر كنيد.

(أَوْ لا تَصْبِرُوا) و چه بر عذاب صبر نكنيد.

(سَواءٌ عَلَيْكُمْ) ديگر بحال شما فرقى ندارد.

(إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ) اينك به مكافات گناهانى خواهيد رسيد كه در دنيا انجام ميداده‌ايد، گناه كفر و تكذيب رسول.