قرائت آيات‌

ذو القوّة المتين- در قرائتهاى نادر يحيى و اعمش (ذو القوّة المتين) بكسر متين قرائت نموده‌اند.

دليل قرائت:

ابن جنى گويد: اين قرائت ممكن است به يكى از دو دليل باشد:

1- بدليل آنكه متين صفت (القوة) باشد، و متين را بمعنى ريسمان، آورده است، و منظورش آنست كه خداوند رشته و ريسمانش قوى است، مانند آنجا كه فرموده است (فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‌).

2- آنكه متين در واقع مرفوع باشد كه صفت رزّاق باشد، ولى در ظاهر مجرور آورده شده است بخاطر هم جوارى با (القوّة) بنا بر گفتار عرب كه مى‌گويند:

(هذا حجر ضب خرب)[1].

ولى اين اعراب ضعيف است.

لغات آيات:

الأيد- أيد بمعنى قدرت است، گفته ميشود: (آد الرجل يأيد ايد) هنگامى كه انسان نيرومند گشته قدرت يابد، و مؤيّد به امر عظيم گويند.

لموسعون- ايساع بمعنى اكثار و فراوان ساختن است كه چيزى در جهتهاى مختلف برده شود.

[1]- كه خرب هر چند صفت است براى حجر و در واقع هم مرفوع است ولى بخاطر هم جوارى با ضب كه مجرور است بجر خوانده شده است( مترجم)