(وَ أَحْيَيْنا بِهِ) يعنى: با اين آب كه از آسمان فرستاده‌ايم زنده مى‌سازيم.

(بَلْدَةً مَيْتاً) يعنى: محلى خشك و قحطى زده كه هيچ گياهى در آن نمى- رويد، كه در اثر بارندگى گياهانش روئيده و زنده شده است، سپس مى‌فرمايد:

(كَذلِكَ الْخُرُوجُ) يعنى: خارج شدن از قبرها نيز به همين شكل است، يعنى: همانگونه كه اين زمين‌هاى مرده را با آب زنده ساختيم، همين طور روز قيامت مردگان را هم زنده ساخته از قبرهايشان بيرون خواهيم آورد، زيرا كسى كه بتواند يكى از اين دو برنامه را انجام دهد ديگرى را نيز مى‌تواند انجام دهد، ولى مردم هميشه عادت كرده‌اند كه احياء مردگان را فقط در احياء زمينهاى مرده با نزول باران ديده‌اند، ولى احياء مردگان انسانى را نديده‌اند، اما اگر خوب فكر مى‌كردند، و دقّت بيشترى مى‌نمودند مى‌دانستند كه هر كس قدرت بر يكى از اين دو عمل را داشته باشد بر دوّمى نيز قادر خواهد بود[1].

[1]- تفسير ابن عباس صفحه 325 در تفسير كذلك الخروج مى‌گويد:

يعنى:( روز قيامت نيز اين چنين به وسيله باريدن باران زنده شده از قبرها بيرون مى‌آيند)