نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 23 صفحه : 124
جمع عرب هستند.
بور- فاسد و هالك را گويند، بور مصدر است و تثنيه و جمع ندارد، گفته
مىشود رجل بور و رجال بور.
شاعر عرب گفته است:
يا رسول المليك انّ لسانى
راتق ما فتقت اذ أنا بور
يعنى: اى قاصد سلطان زبان من بسته است و من آن را نگشودهام زيرا كه
من فاسدم.
و حسان شاعر معروف گويد:
لا ينفع الطول من نوك القلوب و قد
يهدى الاله سبيل المعشر البور
يعنى: معمولا انعام نسبت به صاحبان دلهاى مرده سودى نمىبخشد، و
گاهگاهى خداوند مردم فاسد را هدايت مىنمايد.
معنى آيات:
آن گاه خداوند از آنها كه تخلّف نموده همراه پيامبر به سوى حديبيه
نرفتهاند سخن به ميان آورده مىفرمايد:
(سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرابِ) يعنى آنان كه از همراهى تو تخلّف ورزيدند و حاضر نشدند همراه تو به
سفر مكه و عمره بيايند، و جريان بدين قرار بود هنگامى كه پيامبر اكرم 6 در سال
حديبيه اراده فرمودند به منظور انجام مراسم عمره به مكه روند- و اين در سال ششم
هجرت و در ماه ذيقعده بود- و اعراب اطراف مدينه كه قبيلههاى غفّار، أسلم، مزينة،
جهينة، اشجع، دئل بودند، براى آنكه مبادا از طرف قريش متعرّض حضرت شوند و با او
جنگ كنند يا مانع سفر او گردند همراه حضرت به راه افتادند، و حضرت در ميقات به
عنوان عمره احرام بستند و قربانى خود را نيز همراه خود راه انداخت تا مردم بدانند
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 23 صفحه : 124