تمامى مكلّفين ايمان و اطاعت را خواسته است.

(إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ) منظور از بيعت در اين آيه بيعت حديبيه است كه همان (بيعت رضوان) مى‌باشد كه مسلمانان در اين روز با پيامبر 6 بيعت مرگ نمودند.

(إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ) يعنى: بيعت با تو بيعت با خدا است، زيرا اطاعت از تو اطاعت از خدا است، و علّت اينكه بيعت را بيعت نامند، براى اينكه بيعت بر اين اساس بسته مى‌شود كه بيعت كنندگان جانهاى خويشتن را در مقابل بهشت معامله مى‌كنند، تا در جنگ پيروزيشان حتمى باشد.

(يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ) سدى گفته است: يد اللَّه فوق أيديهم يعنى: در اين بيعت قرار داد خداوند مهمتر از قرار داد آنان است، زيرا اينان به وسيله بيعت با پيامبر خدا 6 با خدا بيعت نموده‌اند، پس مانند آن كسى است كه مستقيم با خدا بيعت كرده‌اند.

ابن كيسان گويد: يعنى اى پيامبر دانسته باش كه نيروى الهى در ياريت از نيروى اينان كه با تو بيعت مى‌كنند برتر است، و بايد به يارى خدا تكيه كنى نه به يارى اينان هر چند كه با تو بيعت نموده‌اند.

از كلبى نقل شده است يعنى: نعمت خدا بر آنان به وسيله پيامبرش برتر است از نعمت آنان كه طاعت و بيعت باشد.

ابن عبّاس گويد: نعمت خداوند كه ثواب و پاداش او در برابر بيعتشان است برتر است از نعمت آنان كه صداقت و وفادارى در بيعت باشد.

(فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‌ نَفْسِهِ) ابن عبّاس گويد يعنى: هر كس بيعت شكنى كند زيان عملش به خودش باز خواهد گشت، و ديگر از نعمت بهشت و كرامت الهى بهره‌اى نخواهد داشت‌[1].

[1]- نور الثقلين ج 5 صفحه 62 حديث 40: از ابن عبّاس از پيامبر-- خدا6 روايت شده است كه ضمن حديثى طولانى فرمودند:( ... من به زودى از ميان شما خواهم رفت، پيرامون پيمان على( ع) به امّتم گفتم، و گفتم كه به زودى سنّتهاى أمم سالفه در مخالفت با جانشين من و وصيّم اجراء مى‌شود، آگاه باشيد كه من پيمان خودم را در باره على با شما دوباره تجديد مى‌كنم، هر كس اين عهد را بشكند به زيان خود شكسته است، و هر كس بعهد الهى وفا كند خداوند به زودى أجر بزرگ به او خواهد داد)