سوره حمعسق (شورى):

42 آيات 1- 5 اين سوره كه بنام سوره شورى ناميده ميشود از حسن نقل شده است كه اين سوره مكى است جز آيه‌(وَ الَّذِينَ اسْتَجابُوا) و( الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ‌) تا( لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ) و از ابن عباس و قتاده نيز نقل شده است كه اين سوره مكى است بجز چهار آيه از آن كه در مدينه نازل شده است و آن اين آيات است:(قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌) ابن عباس گويد: هنگامى كه اين آيه نازل شد، مردى گفت: بخدا كه اين آيه را خداوند نازل نكرده است، بدنبال اين سخن بود كه خداوند اين آيه را نازل كرد:(أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً) يعنى: ميگويند: بر خدا افتراء بسته است، سپس آن مرد توبه كرده پشيمان شد آن گاه اين آيه نازل شد(وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ) تا( لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ) يعنى: «خداوند است كه توبه بندگانش را مى‌پذيرد».