سوره حم سجده- آيات 51- 54

[سوره فصلت (41): آيات 51 تا 54]

(وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‌ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ (51) قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقاقٍ بَعِيدٍ (52) سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ (53) أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطٌ (54))

ترجمه آيات:

و هر گاه بر انسان انعام كنيم رويگردان شود و بجانبش دور گردد، و هر گاه كه بدى به او برسد دعاى طولانى كند.

52- بگو: آيا اگر اين قرآن از جانب خدا باشد و شما نسبت بآن كافر شويد، چه كسى گمراه‌تر است از كسى كه در مخالفت با حق بسر برده با حق فاصله گرفته است.

53- بزودى آيات خود را در آفاق جهان و در وجودشان به آنان خواهيم نمود تا براى آنان روشن شود كه او بر حق است، آيا براى پروردگارت همين‌