تسبيح نمايند، و هيچگاه خسته نخواهند شد.

39- يكى از آيات خداوند آنست كه زمين را افسرده مى‌بينى، ولى آن گاه كه آب بر آن نازل كرديم بحركت در آمده رشد كند، همان خدايى كه زمين مرده را زنده ميكند، زنده كننده مردگان است، و او بر هر كارى توانايى دارد.

40- كسانى كه در آيات ما راه باطل را پيش گيرند بر ما پوشيده نيستند آيا كسى كه در آتش مى‌افتد بهتر است يا كسى كه روز قيامت با امن و امان خواهد آمد، هر چه ميخواهيد انجام دهيد، خدا نسبت بكارهاى شما بصيرت دارد 41- آنان كه پس از آمدن قرآن بآن كافر شدند- عذاب خواهند شد- و قرآن كتابى است با ارزش.

42- در قرآن به هيچ وجه باطل راه ندارد و از سوى پروردگارى حكيم و ستوده فرود آمده است.

لغات آيات:

نزغ بمعنى تحريك بسوى فساد است، گفته ميشود نزغ ينزغ و فلان ينزغ فلانا يعنى او را تحريك نموده بسوى فساد ميكشاند، و در آيه 40- يلحدون بمعنى آنست كه از حقّ بسوى باطل توجّه پيدا كرده است و لحد يلحد نيز بهمين معنى است، و در آيه 41 «كفروا بالذكر» منظور از ذكر قرآن دلائل و احكام شرعيه يادآورى ميشود.

اعراب آيات:

(إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ‌)، اما مركّب است از ان شرطيه و ماء زائده كه بمنظور تأكيد آمده است، و بخاطر همين تأكيد شباهت به قسم پيدا كرده است، و لذا