و «ليوفيهم» معطوف است بر محذوف، و تقديرش چنين است:
«و اللَّه اعلم ليجزيهم بما عملوا و ليوفيهم اعمالهم».
معنى آيات:
سپس خداوند بزرگ خبر داده است كه اين انسان استحقاق چه چيزى دارد و
فرموده است:
((أُولئِكَ)) يعنى آنان كه سخنان گذشته
را ميگفتند.
((الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا)) يعنى: بوسيله عبادتهايشان پاداش داده ميشوند، بدين معنى كه اعمال
نيكوى آنان را با پاداش دادن خواهيم پذيرفت، و منظور از(
(أَحْسَنَ ما عَمِلُوا)) واجبات و مستحبّاتى است كه انسان با آن
استحقاق ثواب پيدا ميكند، زيرا عمل مباح نيز از قبيل عمل نيكو است، ولى به صفت قبولى
متّصف نميشود.
((وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ)) و
از گناهانى كه انجام دادهاند در ميگذريم.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 22 صفحه : 400