كه از آنان راضى شود، رضايت الهى را نخواهند يافت.

25- براى آنان همنشينانى آماده ساختيم، كه دنيا را در نظرشان جلوه داده، آنان را از فكر آخرت و زندگى پس از مرگ غافل ساختند، و لذا همان عذابهايى كه بر سر امّتهاى پيش از آنان از جنّ و انس فرود آمده بود برايشان ثابت و لازم گرديد، و براستى خسارت ديدند.

قرائت آيات:

در قرائتهاى شاذ و نادر حسن و عمرو بن عبيد «و ان يستعتبوا» را بضمّ ياء و فتح تا و «ما هم من المعتبين» را بكسر تاء خوانده‌اند.

دليل قرائت:

ابن جنّى گفته است با اين قرائت معنى آيه اينطور ميشود: اگر آنان بخواهند كه راضى شوند راضى نخواهند شد، زيرا داراى روح بينيازى نيستند و در آنان از نيكى اثرى نيست كه پاسخى نيك دهند.

لغات آيات:

الانطاق- يعنى بنطق آوردن، يا بدين طريق كه انسانى را وادار كند بنطق، يا او را بسخن گفتن دعوت كند.

نطق- عبارتست از گرداندن زبان در دهان بمنظور تشكيل كلمات، و لذا است كه خداوند بزرگ متّصف بصفت نطق نشده گفته نميشود خدا ناطق است، بله خدا به متكلّم وصف شده است.

الارداء- بمعنى اهلاك است يعنى هلاك ساختن، گفته ميشود ارداه فردى يعنى او را بهلاكت رسانيد و هلاك شد، مضارعش يردى اسم مفعولش‌