((ثُمَّ يُمِيتُكُمْ)) و سپس بهنگام پايان يافتن اجلهايتان شما را مى‌ميراند( (ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ)) و آن گاه شما را برانگيخته دوباره زنده ميكند و در روز قيامت جمع ميكند.

((لا رَيْبَ فِيهِ)) روزى كه در آن شك نيست، زيرا دليل و برهان براى اثبات آن آمده است، و علّت اينكه استدلال شده است به زنده كردن در دنيا آنست كه هر كس يك وقت بتواند كسى را زنده كند، در هر وقت ديگر هم ميتواند، و هر كس از اين عمل وقتى با نبودن موانع عاجز باشد در هر وقت ديگر نيز عاجز خواهد بود.

((وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ)) ولى همه مردم چون در اين باره دقت نميكنند اين معنى را درك نميكنند.

((وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ)) خدا مالك آسمانها و زمين است و قدرت دارد كه مردگان را برانگيخته دوباره زنده كند.

((وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ)) طرفداران باطل كه از حق و حقيقت رويگردان هستند، و كارهاى باطل انجام ميدهند جانها، و زندگى خود را در دنيا از دست داده، روز قيامت زيانكارند، و جز عذاب دائمى حاصلى از عمر خود نخواهند داشت.

((وَ تَرى‌ كُلَّ أُمَّةٍ جاثِيَةً)) ابن عبّاس گويد: يعنى: روز قيامت هر امّتى را خواهيد ديد كه تكيه بر رانهاى خود زده و نشسته‌اند.

و از مجاهد و ضحّاك و ابن زيد نقل شده است يعنى: بحالت نيم خيز آن گونه كه مدّعى در پيشگاه قاضى مى‌نشيند خواهند نشست.

بعضى گفته‌اند كه اينگونه نشستن مخصوص كفّار است.

و بعضى ديگر گفته‌اند كه اين حالت خصوصيتى ندارد، و كفّار و مؤمنين‌