نشانه‌هايى است.

و بعضى گفته‌اند يعنى: اختلاف شب و روز از نظر آنكه يكى روشن و ديگرى تاريك است.

((وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ)) و منظور از اين رزق آسمانى باران است كه بوسيله آن گياهان ميرويد كه روزى بندگان است و علّت اينكه خداوند باران را رزق ناميده است آنست كه باران سبب روزى است‌[1].

((فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها)) يعنى: بوسيله اين باران زمين را پس از آنكه خشك و مرده بود زنده كرد.

((وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ)) حسن گويد: يعنى: در گرداندن بادها كه گاهى از جنوب ميوزد، گاهى از شمال، گاهى صبا و گاهى دبور است.

و قتاده گويد: يعنى: گاهى بادها باد رحمت‌اند گاهى باد عذاب‌( (آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ)) دانايان اين دليلها را درك ميكنند، و در آن تدبّر نموده، ميدانند كه اين اشياء داراى مدبّرى حكيم هستند كه قادر و عالم و زنده و بى‌نياز و قديم بوده، چيزى شباهت باو ندارد.

[1] و اين را تسميه سبب باسم مسبّب نامند.