37- آيا آنان بهترند يا قوم تبّع، و كسانى كه پيش از آنان بودند؟

آنان را هلاك ساختيم، زيرا مردمى گنهكار بودند.

38- آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است بيهوده نيافريده‌ايم.

39- اينها را جز بر حقّ نيافريده‌ايم، ولى بيشتر آنان نميدانند.

40- روز قيامت وعده‌گاه آنان همگى است.

(يازده آيه است)

اعراب آيات:

(مِنْ فِرْعَوْنَ‌)- يعنى: «من عذاب فرعون» كه مضاف از جمله حذف شده است، و نيز جايز است «من فرعون» حال باشد از «عذاب مهين»- يعنى: عذابى مهين كه از طرف فرعون بود، بنا بر اين تركيب از جمله مضاف حذف نشده است.

(أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌)- جايز است الذّين من قبلهم مبتداء باشد، و اهلكناهم خبر آن باشد، و نيز جايز است كه منصوب باشد به فعلى در تقدير كه اهلكناهم بر آن دلالت دارد، و نيز جايز است مرفوع باشد بنا بر آنكه عطف شده باشد بر قوم تبع، و بنا بر اين تركيب بايد بر «قبلهم» وقف نمود، و اهلكناهم در تقدير «اهلكناهم» است كه بمعنى: «و المهلكون من قبلهم» ميباشد.

معنى آيات:

سپس خداوند سوگند ياد كرده ميفرمايد:

((وَ لَقَدْ نَجَّيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ)) يعنى: كسانى را كه بموسى ايمان آورده بودند نجات داديم.