سپس خداوند به پيامبرش خطاب كرده ميفرمايد:

((فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ)) يعنى: اى رسول ما منتظر باش روزى را كه آسمان دودى آشكار ميآورد.

بنقل ابن مسعود و ضحّاك اين آيه در مورد دعاى پيامبر اكرم 6 است پس از آنكه قومش او را تكذيب نمودند، نسبت بآنان دعا كرده فرمود:

«خداوند آنان را گرفتار سالهايى قحطى همچون سالهاى يوسف ساز» بدنبال اين دعا در زمين خشكسالى شد، و قريش گرفتار قحطى و گرسنگى شدند، و مردم در اثر گرسنگى جلوى چشمانشان تار شده بود و آسمان را دود آلود مى‌ديدند، و بخوردن گوشت حيوانات مردار و استخوانها افتادند و خدمت پيامبر آمدند و گفتند:

اى محمد! تو آمده‌اى و مردم را به صله رحم دستور ميدهى، قومت هلاك شدند، از خدا بخواه كه خشكسالى برطرف شود و گشايشى در كارشان پيش آيد.

حضرت نيز دعا كرد و بلاء بر طرف شد، مردم دوباره بكفر و ناسپاسى گرائيدند.

و ابن عبّاس و ابن عمر و حسن و جبائى گفته‌اند: دخان و دود نشانه‌اى است از نشانه‌هاى قيامت كه وارد گوشهاى كفّار و منافقين ميگردد، و هنوز اين نشانه نيامده است، و پيش از بر پا شدن قيامت خواهد آمد، و وارد گوشهاى آنان خواهد شد، بطورى كه سرهاى آنان مانند گوشت سرخ شده ميگردد، و مؤمن در اثر اين دود مبتلا بدردى چون زكام خواهد شد و زمين همه‌اش مانند اطاقى در بسته ميماند كه در آن آتش افروخته شده باشد، و