منظور از آن پيامبرانى است كه براى پدران آنان آمده‌اند و پيامبرانى كه براى خودشان ميآمدند، زيرا اين قوم پشت سر پيامبرانى بوده‌اند، كه براى پدرانشان آمده‌اند، بنا بر اين ضمير «هم» در من «خلفهم» به پيامبران بر ميگردد.

بعضى هم گفته‌اند معنايش آنست كه بعضى از آنان زمانشان متقدّم و برخى زمانشان متأخّر بوده است.

بلخى گويد: و نيز ميشود معنا چنين باشد كه براى قوم عاد و ثمود اخبار پيامبران از اينجا و آنجا ميآمده است «كه منظور از بين ايديهم و خلفهم آمدن گزارشات و اخبار پيامبران باشد كه از هر سو بآنان ميرسيده است نه آنكه خود پيامبران بسوى آنان رفته باشند»[1].

(أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ‌) يعنى: پيامبران را بسوى آنان فرستاديم كه به آنان بگويند: جز خداى يكتا احدى را نپرستيد، و ديگرى را در پرستش شريك خدا نسازيد.

(قالُوا لَوْ شاءَ رَبُّنا لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً) يعنى: پس از آنكه پيامبران را بسوى آنان فرستاديم مشركين گفتند: اگر خداوند ميخواهد به او ايمان بياوريم، و شريكى برايش نگيريم بايد فرشته بفرستد، و فرشتگان ما را بسوى راه او دعوت كنند، نه آنكه بشرى مانند ما را بفرستد، گويا كه اعلان ميكرده‌اند ما حاضر

[1] تفسير كشّاف جلد 4 صفحه 191 از حسن نقل ميكند معنى اذ جاءتهم الرّسل آنست كه پيامبران آنان را از عذابهايى كه خداوند بر امّتهاى پيشين فرستاده آگاه ميساخته‌اند، و نيز آنان را ميترسانده‌اند كه شما هم اگر منكر شويد در آينده چنين عذاب خواهيد شد.