استوار آفريد و آفرينش آنان تمام شد.

(سَبْعَ سَماواتٍ فِي يَوْمَيْنِ‌) منظور از يومين دو روز پنجشنبه و جمعه است، سدى گويد: جمعه، جمعه ناميده شده است براى اينكه در آن آفرينش آسمانها و زمين يك جا انجام يافته است.

(وَ أَوْحى‌ فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها) يعنى: در هر آسمانى از فرشتگان، و ديگر موجودات آنچه ميخواست آفريد و اين معنى را سدى و قتاده گفته‌اند.

و بعضى هم گفته‌اند يعنى: در هر آسمانى آنچه ميخواست فرمان داد، و از علىّ بن عيسى نقل شده است كه خداوند باهل هر آسمانى از فرشتگان دستورات عبادى آنان را وحى فرموده است.

(وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ‌) ستارگان چراغ ناميده شده‌اند بدان جهت كه بوسيله آنها راهيابى ميشود، همانگونه كه در جاى ديگر ميفرمايد( (وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ))[1].

(وَ حِفْظاً): يعنى آسمان دنيا را از گوش فرا دادن و سوء استفاده كردن شياطين و يا از هر نوع خطرى، بوسيله ستارگان يا شهابهاى آسمانى حفظ نموديم‌[2].

[1] سوره نحل: 16 آيه 16.

[2] تفسير نور الثّقلين جلد 4 صفحه 541 بنقل از كمال الدّين صدوق محمّد بن ابراهيم بحضرت صادق( ع) نوشت بما خبر دهيد شما اهل بيت چه فضلى داريد؟

حضرت صادق( ع) در پاسخش نوشت:( ستارگان موجب امنيّت( ساكنان آسمانهاست، هر گاه ستارگان از بين روند، عذابى كه براى اهل آسمان وعده شده است بآنان خواهد رسيد، و رسول خدا6 فرمودند: اهل بيت من نيز موجب امنيت براى امّت من قرار داده شده‌اند هر گاه اهل بيت من از ميان رفتند، عذابى كه بامتّم وعده داده‌اند خواهد آمد)