و بعضى هم گفته‌اند: منظور آنست كه از اهل تورات و اهل انجيل بپرس هر چند كافرند، زيرا در اثر توراتى كه در اين مورد ميان آنان وجود دارد گفتار تو ثابت خواهد شد.

و در اين آيه هر چند كه مورد خطاب حضرت محمد 6 است، ولى منظور از آن امّت اسلام است يعنى: شما مسلمانان از اينان كه ياد آورى كرديم بپرسيد:

((أَ جَعَلْنا مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ؟)) يعنى: آيا در گذشته ما بغير از خدا معبودى قرار داديم كه مردم او را پرستش كنند؟ اگر از آنان بپرسى خواهند گفت كه ما چنين دستورى به آنان نداده‌ايم، و آنان را به پرستش چنين خدايى وادار نساخته‌ايم.

و از زهرى و سعيد بن جبير و ابن زيد نقل شده است يعنى از پيامبران به پرس و منظور از پيامبران، پيامبرانى است كه در شب معراج حضرتش اطراف حضرت جمع شدند كه نود پيامبر بودند، و از جمله آنان حضرت موسى و حضرت عيسى (ع) بود، و اينكه حضرت از آنان پرسيده بود تا دستور پرسش آمد چون حضرت باراده خداوند از آنان اعلم بود[1].

[1] و اين معنى استفاده ميشود از قسمتى از احتجاج امير المؤمنين( ع) كه در تفسير نور الثقلين ج 4 ص 607 در ذيل اين آيه شريفه قسمتى از آن نقل شده است.

پيامبر خدا6 به آنان فرمود: چه شهادتى ميدهيد و در دوران خودتان چه كسى را ميپرستيد؟

پيامبران در جواب گفتند:« ما شهادت ميدهيم كه جز خداى يكتا خدايى نيست، و شريك نداشته، و تو رسول خدا هستى، و بر اين منوال از ما عهد و پيمان گرفته شده است. دنباله پاورقى قبلى نافع گفت: يا بن رسول اللَّه يا ابا جعفر راست گفتى، شما اوصياء رسول خدا و جانشينان او هستيد، و در توراة و انجيل و زبور و قرآن از شما ياد شده است، و راستى شماها از ديگران شايسته‌تريد براى خلافت و حكومت بر مسلمين)