معنى آيات:

((وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ)) يعنى: اى مشركين! شما هر جا كه باشيد نميتوانيد مرا عاجز سازيد، و راه فرارى در روى زمين نداريد، و در اين آيه خداوند بندگان خود را بپرستش خويش فرا ميخواند، و آنان را تشويق ميكند كه فرمانش را اطاعت كنند، و از انجام محرمات بپرهيزند.

((وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ)) شما كسى را در برابر خداوند نداريد كه بتواند عذاب او را از شما دفع كند، و شما را بر ضد او يارى دهد.

((وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ)) يكى از دلائل خداوند كه نشانه قدرتهاى اختصاصى پروردگار است اين كشتيهايى است كه بسان كوه‌هايى بر افراشته در دريا حركت ميكنند.

((إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى‌ ظَهْرِهِ)) يعنى: اگر خداوند بخواهد باد را از حركت مى‌اندازد، و در نتيجه كشتيها روى آب دريا راكد ميمانند و از جاى خود حركت نمى‌نمايند، زيرا آب دريا خود بخود حركتى ندارد، و اگر باد نيايد كشتيها (ى بادى) در دريا بى‌حركت خواهند ماند، و خداوند بزرگ باد را سبب حركت كشتيها در دريا قرار داده است، و وزش باد را در جهتى قرار داده است كه كشتى ميخواهد به آن سو حركت كند.

((إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ)) اينها همه نشانه‌هايى است روشن براى تمام كسانى كه در اجراى فرمان خدا صبر ميكنند، و بر نعمتش شكر نمايند، و بعضى گفته‌اند يعنى: صبر كنندگان بر سوارى كشتى، و شكر گزاران بر حركت آن و رسيدن بساحل.

((أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا)) يعنى: اگر خداوند بخواهد باد را ساكن كند، يا