سوره شورى- آيات 31- 35

[سوره الشورى (42): آيات 31 تا 35]

(وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (31) وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (32) إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى‌ ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (33) أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (34) وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35))

ترجمه آيات:

31- در روى زمين راه فرارى نداريد، و غير از خدا سرپرست و ياورى هم نداريد.

32- و از جمله نشانه‌هاى خداوند كشتيهاى كوهپيكرى است كه در دريا رفت و آمد دارند.

33- اگر خدا بخواهد باد را آرام سازد تا كشتيها روى آبهاى دريا راكد و بى‌حركت مانند، و در اين نشانه‌ها براى صبر پيشگان و سپاسگزاران عبرتهاى فراوان است.

34- يا آنكه آنان را بسبب گناهانشان عذاب كرده، و بسيارى از آنان را عفو كند.