تمام جانداران كه روزى خدا را ميخورند از آنهايند كه طبق مشيت الهى روزى داده شده‌اند.

((وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ)) يعنى او نيرومندى است كه ناتوانى در او راه ندارد، و پيروزى است شكست ناپذير.

((مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ)) حرث در لغت بمعنى كسب است، «و فلان يحرث لعياله و يحترث اى يكتسب» يعنى: هر كس ميخواهد با اعمالش آخرت را سود برد، و براى آخرتش كار كند، پاداش عملش را خواهيم داد، و علاوه بر آن بر پاداش او نيز خواهيم افزود، و يك برده به او ثواب خواهيم داد، و بيشتر هم هر چه بخواهيم بر آن مى‌افزائيم.

((وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها، وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ))، يعنى: هر كس با عملش سود دنيا را بخواهد از آنچه خواسته است قسمتى را به او ميدهيم نه تمام خواسته‌هايش را، بلكه بمقتضاى حكمت پاره‌اى از خواسته‌هايش را ميدهيم، همانگونه كه خداوند در جاى ديگر در اين باره فرموده است:(عَجَّلْنا لَهُ فِيها ما نَشاءُ لِمَنْ نُرِيدُ)،( وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ) يعنى: «براى دنيا طلبان بفوريت آن اندازه كه بخواهيم به آن كس كه اراده كنيم ميرسانيم، ولى در آخرت ديگر بهره‌اى نخواهد داشت».

بعضى هم گفته‌اند يعنى هر كس منظورش از شركت در جهاد خدا باشد سهم غنيمت جنگى خود را در دنيا دارد، و در آخرت هم به او پاداش خواهيم داد، و هر كس مقصودش از جهاد بدست آوردن غنائم جنگى باشد، از غنيمت بى‌بهره نخواهد شد و بسهم خود ميرسد، ولى ديگر بهره‌اى از ثواب آخرت ندارد.