و برخى گفته‌اند كه: لفظ (سلام) به صورت خبر بوده ولى به معنى امر مى‌باشد و مقصود چنين است: سلام كنيد بر ايشان همگى و ميان آنان فرق نگذاريد.

(وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌) (و ستايش خدا راست پروردگار جهانيان) يعنى ستايش كنيد خداوند را كه او مالك جهانيان و خالق و منعم آنان است و خالص كنيد سپاس و ستايش را براى خداوند و شريكى براى او قرار ندهيد كه نعمتها همه از اوست.

«اصبغ بن نباته» از «على» (ع) و مرفوعا از «پيغمبر» 6 نقل كرده كه فرمود: هر كه بخواهد در روز قيامت پيمانه اجرش كامل و بهتر باشد پس آخرين گفتارش در مجلس بايد اين باشد كه بگويد:

((سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ))