آيه به معنى مقطوع است.

نصر- به معنى يارى مى‌باشد، ولى بايد گفت: هر نصرى به معنى عون و يارى بوده ولى هر عون و يارى به معنى نصر نيست چه اين كه هر كمكى را (عون) گويند ولى نصر فقط كمك براى مبارزه با دشمن را گويند.

تفسير

خداوند به دنبال داستان ابراهيم به داستان «موسى» و «هارون» پرداخته و فرمود:

(وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌) (و به حقيقت منت نهاديم بر موسى و هارون) يعنى نعمت داديم به ايشان آن چنان كه هر اذيتى از ايشان بريده است و از آن نعمتها، نبوت و نجات از دست فرعونيان و ساير نعمت‌هاى دنيوى و اخروى مى‌باشد.

(وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما) (و نجات داديم آن دو و قوم ايشان را) از «بنى اسرائيل»( مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ‌) (از اندوهى بزرگ) كه مسخر و زير دست فرعونيان بوده و بشدت براى ايشان به كار گرفته مى‌شدند.

و گفته‌اند: نجات داديم ايشان را از غرق شدن در دريا و يارى كرديم ايشان را بر فرعون و قوم او( وَ نَصَرْناهُمْ‌) (و يارى كرديم ايشان را)( فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ‌) (پس بودند ايشان غالبان) يعنى غالب و قاهر شدند بعد از آنكه مغلوب و مقهور بودند.

(وَ آتَيْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِينَ‌) (و داديم ايشان را كتاب واضح) يعنى «تورات» كه به واسطه بيانى كه دارد بسوى خود مى‌خواند و اين صفت هر كتاب آسمانى است.

(وَ هَدَيْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ‌) (و هدايت كرديم ايشان را به راه راست) يعنى دلالت كرديم ايشان را به راهى كه مؤدّى به حق و رساننده به بهشت باشد.