چهار پايان را) از شتر و گاو و گوسفند.

(لِتَرْكَبُوا مِنْها) (به بعضى از آنها سوار شويد) تا از سوار شدن استفاده بريد.

(وَ مِنْها تَأْكُلُونَ‌) (و بعضى از آنها را بخوريد) يعنى برخى از آنها چون شتر و گاو براى خوردن و سوار شدن است و بعض ديگر چون گوسفندان براى خوردن است.

برخى گفته‌اند مراد از انعام و چهار پايان در اين مورد عبارت از شتران است زيرا كه اكثرا طبق عادت بر آنها مردم سوار شده و حمل مى‌كنند.

(لام) در (لتركبوا) لام غرض است، و چون خداوند اين چهارپايان را آفريد و اراده كرد خلق او از آنها نفع برند و مسلما خداوند اراده قبيح و مباه نمى‌كند، پس ناچار اراده كرده كه مردم از چهار پايان به خاطر قرب و طاعت خداوند انتفاع و استفاده ببرند.

(وَ لَكُمْ فِيها مَنافِعُ‌) (و براى شما در آنها سودهايى است) يعنى از شير و پشم و موى آنها مى‌توانيد استفاده كنيد.

(وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيْها حاجَةً فِي صُدُورِكُمْ‌) (و تا برسيد به آنها حاجتى را كه در سينه‌هاتان داريد) به اينكه سوار شده به مناطقى كه مورد حاجت مى‌باشد برسيد.

(وَ عَلَيْها) (و بر آنها) يعنى بر چهارپايان كه در اينجا منظور شتران است.

(وَ عَلَى الْفُلْكِ‌) (و بر كشتى‌ها)( تُحْمَلُونَ‌) (سوار شويد) يعنى در خشكى با شتر و در دريا با كشتى مسافرت كنيد، پس خداوند چون مى‌دانست كه ما در خشكى و دريا احتياج به مسافرت پيدا خواهيم كرد لذا مركبى براى خشكى و مركبى براى آب براى ما خلق كرد.