(كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ‌) (اين چنين خداوند گمراه مى‌كند كافران را) يعنى هم چنان كه خداوند اعمال اين گروه را گمراه كرده و آرزوهاى ايشان را نقش بر آب فرمود، همين كار را نسبت به همه كافران انجام مى‌دهد كه از اعمال خود هيچ سودى نبرند.

«حسن» گفته منظور از (يضل الكافرين) اين است كه اعمال ايشان را باطل مى‌كند.

و عده‌اى گفته‌اند كه خداوند كافران را از راه بهشت و ثواب گمراه ميكند آن چنان كه ايشان را در بت پرستى گمراه گردانيد به اينكه ايشان را از ميل به منافع واقعى منصرف مى‌كند.

(ذلِكُمْ‌) (اين) عذاب كه بر شما نازل شده،( بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ‌) (بدانجهت كه بوديد شادى مى‌كرديد در زمين بدون حق و به آنچه بوديد مى‌باليديد) در اين آيه خداوند شادى و (فرح) را مقيد به شادى در زمين كرده ولى (مرح) و باليدن را مطلق ذكر كرده است چون (فرح) و شادى گاهى نيكو و ممدوح بوده و گاهى باطل مى‌باشد ولى (مرح) و بالدين مطلقا باطل است و مقصود چنين است: خداوند آنچه را كه نسبت بشما انجام داده به جهت پاداش شادى ناحق شما است در حالى كه پيامبران و اولياى حق دچار گرفتارى بوده‌اند و به خاطر اين بوده كه شما به خود باليده و ناشكرى و ناسازگارى مى‌كرديد

.