سپس بوده باشيد پيرانى و از شما باشد آن كه متوفى شده از پيش، و تا برسيد به سرآمد معين شده و شايد كه شما انديشه كنيد. اوست آن كه زنده ميكند و مى‌ميراند، پس گاهى كه حكم كند به چيزى همانا مى‌گويد بوده باش، پس باشد، آيا نديدى آنان را كه مجادله ميكنند در آيات خداوند كجا برگردانده شوند. آنان كه تكذيب كردند كتاب را و آن چه را فرستاديم به آن رسولان خود را، پس زود باشد كه بدانند.

تفسير:

سپس خداوند پيامبر خود را مخاطب ساخته و فرمود:

(قُلْ‌) (بگو) اى محمد! بر كافران قومت‌( إِنِّي نُهِيتُ‌) (همانا باز داشته شده‌ام) يعنى خدا نهى كرده است مرا( أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ‌) (اين كه عبادت كنم آنان را كه مى- خوانيد به غير از خداوند) يعنى نهى شده‌ام كه متوجه كنم عبادت خود را به آنان كه غير از خداوند مى‌خوانيد، آنان را كه از بتها براى خود خدايانى قرار داده‌ايد.

(لَمَّا جاءَنِي الْبَيِّناتُ مِنْ رَبِّي‌) (چون آمد مرا بينه‌هايى از پروردگارم) يعنى هنگامى كه حجتها و برهانهايى كه از جانب خداوند در اين امر برايم آمده است‌( وَ أُمِرْتُ‌) (و امر شده‌ام) با اين حال‌( أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِينَ‌) (اين كه تسليم شوم به پروردگار جهانيان) يعنى تسليم شوم به امر پروردگارم كه مالك تدبير همه مخلوقات مى‌باشد، سپس خداوند به ذكر ادله پرداخته و مى‌گويد:

(هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ‌) (اوست كه آفريد شما را) اى گروه انسانها( مِنْ تُرابٍ‌) (از خاك) يعنى پدر شما آدم را كه به او ميرسيد، از خاك آفريد( ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ) (سپس از نطفه) يعنى سپس ايجاد كرد نطفه را از اين‌