و روزى داد شما را از پاكيزه‌ها، اين است خداوند پروردگار شما، پس مبارك است خداوند پروردگار جهانيان. اوست زنده، نيست الهى مگر اللَّه پس بخوانيد او را خالص كنندگان دين براى او، سپاس خداوند را كه آفريدگار جهانيان است.

تفسير:

و اينك خداوند مى‌پردازد به آن چه كه بر توحيدش دلالت مى‌كند و مى‌فرمايد:

(اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌) (خداست آن كه قرار داد براى شما) گروه مردم‌( اللَّيْلَ‌) (شب را) و آن از ميان غروب آفتاب تا به طلوع فجر دوم است‌( لِتَسْكُنُوا فِيهِ‌) (تا بيارميد در آن) يعنى غرض خداوند از خلقت شب، سكونت و استراحت شما از رنج و مشقت روز مى‌باشد.

(وَ النَّهارَ مُبْصِراً) (و روز را بينا كننده) يعنى قرار داد براى شما روز را كه از طلوع فجر دوم تا به غروب خورشيد است، روشنى بخش تا مواضع حاجتهاى خود را ببينيد، خداوند روز را بينا قرار داد چون مى‌بينند در آن بينندگان‌( إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ‌) (همانا خداوند صاحب فضل بر مردم است) به اين نعمتها كه بر مردم ارزانى داشته بدون اين كه استحقاق داشته و حق طلب داشته باشند.

(وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ‌) (و لكن اكثر مردم سپاسگزارى نمى‌كنند) يعنى اكثر مردم با همه اين نعمتها به آنها اعتراف نكرده و انكار كرده و به آنها كافر شدند، سپس خداوند خلق خود را مخاطب ساخته و مى‌فرمايد:

(ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ‌) (اين است خداوند پروردگار شما) يعنى آن كه اين دلالتها را ظاهر ساخته و نعمتها را ارزانى داشته اوست خداوند، پروردگار شما و مالك شما( خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ) (آفريننده همه چيز) از آسمانها و زمين و آن چه ميان‌