[سوره غافر (40): آيات 47 تا 50]

(وَ إِذْ يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِيباً مِنَ النَّارِ (47) قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيها إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبادِ (48) وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ (49) قالُوا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا بَلى‌ قالُوا فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ (50))

ترجمه:

و زمانى كه پرخاش كنند در آتش پس بگويند ضعيفان به آنان كه كبر ورزيدند ما پيروان شما بوديم آيا هستيد شما كه بى‌نياز كنيد از ما قسمتى از آتش را. گويند آنان كه كبر ورزيدند ما همه در آن هستيم، همانا خداوند حكم كرد ميان بندگان. و گويند آنان كه در آتشند به خازنان جهنم بخوانيد پروردگارتان را سبك گرداند از ما روزى را از آتش. گويند آيا نبوديد كه ميآمد بسوى شما رسولان شما با نشانه‌ها؟ گويند آرى، گويند پس بخوانيد و نيست خواندن كافران مگر در گمراهى.