همانا بازگشت ما به سوى خداوند است و همانا مسرفان آنها اصحاب آتش هستند. پس به زودى به ياد خواهيد آورد آنچه را كه من به شما مى‌گويم و واگذار مى‌كنم امر خود را به خداوند همانا خداوند بيناست به بندگان. پس نگهداشت خداوند او را از بديهاى آنچه كه نيرنگ كردند و احاطه كرد آل فرعون را بدى عذاب. آتش بآنها عرضه مى‌شود بامدادان و شامگاهان و روزى كه به پا شود ساعت، داخل كنيد آل فرعون را در سخت‌ترين عذاب.

قرائت:

ادخلوا- اهل مدينه و كوفه غير از «ابو بكر» و «يعقوب» كلمه ياد شده را را به همزه قطع و كسر (خا) خوانده‌اند، و ديگران به همزه وصل و ضم (خاء) قرائت كرده‌اند.

«ابو على» گويد: در اين لفظ هر دو معنى را مى‌توان اراده كرد بنا بر اين به قرائت اول (آل فرعون) مفعول به بوده و (اشد العذاب) مفعول دوم مى‌باشد، و در تقدير، حرف جر اراده شده و سپس حذف گرديده شده چنان كه مى‌گويى (دخل زيد الدار) كه مقصود (فى الدار) است، چنان كه (خرج) كه مخالف (دخل) است به اين صورت به كار مى‌رود. و بنا به قرائت دوم (آل- فرعون) منصوب به نداء بوده و (اشد العذاب) در محل مفعول به بوده كه حرف جر ساقط شده و اين لفظ به جاى مفعول به منصوب مى‌باشد.

تفسير:

(وَ يا قَوْمِ ما لِي‌) (و اى قوم من چيست مرا) يعنى چيست شما را؟ چنان كه گفته مى- شود (ما لى اراك حزينا چيست مرا كه تو را غمگين مى‌بينم) كه مقصود اين است، (چيست ترا؟) پس مقصود اين است كه اى قوم مرا خبر دهيد از خود كه اين چه حال است؟

(أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجاةِ) (مى‌خوانم شما را به سوى نجات) از آتش با ايمان آوردن به خداوند