مرا، هدايت كنم شما را براه راستى. اى قوم من، همانا اين دنيا بهره‌ايست و آخرت آنست خانه قرار. كسى كه عمل بد بكند پس پاداش داده نشود مگر به مانند آن، و كسى كه عمل صالح بكند از مرد يا زن در حالى كه مؤمن باشد پس ايشان داخل مى‌شوند به بهشت و روزى داده مى‌شوند در آن بدون حساب.

قرائت:

فاطلع- اين لفظ را «حفص» به نصب آخر خوانده است و ديگران به رفع آخر قرائت كرده‌اند، آن كه به رفع خوانده گفته معنى چنين است: لعلى ابلغ و لعلى اطلع شايد برسم و شايد آگاه شوم) كه داراى جواب نباشد، و آن كه به نصب خوانده، (اطلع) را با (فاء) اول آن، جواب قرار داده كه به اين صورت مى‌شود (انى اذا بلغت و اطلعت) صدّ- اين لفظ را برخى معلوم خوانده و گفته‌اند كه اين لفظ مانند:

((الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ)) مى‌باشد.

عده‌اى هم مجهول خوانده و گفته‌اند اين لفظ مانند ما قبل خود ميباشد (و كذلك زين لفرعون سوء عمله) كه (زيّن) مجهول مى‌باشد.

شرح لغات:

صرح- اين لفظ به معنى بناى آشكاريست كه از چشم ناظر اگر چه دور باشد پوشيده و ناپديد نشود، و اين لغت به تصريح و اظهار چيزى به صورت كامل و اتم مى‌باشد.

سبب- هر آنچه كه باعث رسيدن چيزى به چيز دورتر باشد به آن (سبب) گفته مى‌شود و جمع آن (اسباب) است.

تباب- به معنى ضرر و زيان و منقطع شدن به هلاكت است.

تفسير:

(وَ قالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ‌) (و گفت فرعون اى هامان) كه او وزير و صاحب امرش بود