[سوره غافر (40): آيات 1 تا 5]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(حم (1) تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (2) غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقابِ ذِي الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (3) ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ إِلاَّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ (4))

(كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزابُ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جادَلُوا بِالْباطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ (5))

ترجمه:

به نام خداوند رحمن رحيم. حا ميم. نازل شدن كتاب از خداوند عزيز دانا. آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، سخت عقاب، و صاحب توان است، نيست الهى جز او و بازگشت به سوى اوست. جدال نكند در آيات خدا مگر آنان كه كافر شدند، پس فريب ندهد تو را گردش ايشان در شهرها. دروغ گفت پيش از ايشان قوم نوح و احزاب پس از ايشان، و آهنگ كرد هر امتى بر رسول خود تا بگيرند او را و جدال كردند به باطل تا نابود كنند به آن حق را، پس فرا گرفتم آنان را پس چگونه بود عقوبت من.