سوره مؤمن‌

مكان نزول:

«ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از( (إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ‌)- آيه 56) تا( (لا يَعْلَمُونَ‌)- آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند (مكى) مى‌باشند.

و «حسن» گويد: اين سوره تماما در مكه نازل شده به غير از آيه‌( (وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ))، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد- آيه 55» كه در مدينه نازل شده است، زيرا مراد از (عشى) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در مدينه واجب شده‌اند.

عدد آيات:

«كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند.

فضيلت سوره:

1- رسول خدا 6 فرمود: كسى كه دوست دارد در باغهاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند.

2- «انس بن مالك» از رسول خدا 6 روايت كرده كه فرمود:

سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند.

3- «ابن عباس» از پيغمبر خاتم 6 نقل كرده كه فرمود: