(وَ لكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذابِ عَلَى الْكافِرِينَ‌) (و لكن حق شد كلمه عذاب بر كافران) يعنى واجب شد عقاب بر آن كه كافر شد به خداوند متعال، چون خداوند از اين موضوع خبر داده و مى‌دانست چه كسى كافر خواهد شد و وفاى به كفرش مى‌كند، پس قطع به عقابش كرده است و چيزى نيست كه از او بر خلاف علم خداوند و آن چه خبر داده است واقع شود، پس در جهنم بودن ما (كافران) نيز موافق بوده با آن چه خداوند خبر داده و مى‌دانست.

(قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها) (گفته مى‌شود داخل شويد درهاى دوزخ را جاويدانيد در آن) يعنى در اين هنگام نگهبانان جهنم كه همان ملائكه موكل هستند گويند، در آئيد درهاى جهنم را كه در آن هميشه خواهيد بود و پايانى براى عذاب شما نيست.

(فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ‌) (چه بد است جايگاه متكبران) يعنى چه زشت است مكانى كه متكبران از قبول حق در آن اقامت دارند كه جهنم باشد.

(وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً) (و رانده شوند آنان كه از خدا.

پرهيز كردند به سوى بهشت گروه گروه) يعنى با احترام گروهى پس از گروهى به سوى بهشت سوق داده شوند، چنان كه خداوند مى‌گويد:( (يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمنِ وَفْداً))، «روزى كه گرد آورديم پرهيزكاران را به سوى رحمن ميهمانانى- سوره مريم- 85».

در اينجا سوق دادن مؤمنان كه در مقابل سوق دادن كافران ذكر شده است مانند بشارت است كه آن، اگر چه براى مؤمنان در اخبار سرور انگيز بكار مى‌رود اما براى تفهيم در اخبار عذاب نيز استعمال شده است چنان كه خداوند فرمايد:

((فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ))، «پس بشارت بده ايشان را به عذابى دردناك، سوره انشقاق- 24».

(حَتَّى إِذا جاءُوها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها) (تا زمانى كه بدانجا آيند و گشوده شود درهاى آن) يعنى گشوده شده است درهاى بهشت پيش از آمدن ايشان‌