(وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ‌) (و نزد ايشان است زنان چشم فرو هشته) يعنى در بهشت نزد ايشان زنانى خواهد بود كه نگاهشان تنها به ايشان بوده و به آنان راضى بوده و رغبت به ديگرى نمى‌كنند.

(قاصر) به معنى كوتاه كننده كه در مقابل آن (مادّ) به معنى كِشنده است و گفته مى‌شود: فلانى چشم از او پوشيده و كوتاه كرده و فلانى چشم به او بسته و كشيده است.

(أَتْرابٌ‌) (همسالان) يعنى همه به يك سن بوده و ميان آنان پيرى وجود ندارد.

«مجاهد» گفته: مانند هم و شبيه به هم هستند، يعنى در زيبايى و جوانى مانند يكديگرند و يكى بر ديگرى برترى ندارد.

و بعضى گويند: (اتراب) يعنى دخترانى كه هم سن و سال همسران خود مى‌باشند. «فراء» گويد: (ترب) همدوره را گويند كه از بازى با خاك گرفته شده است كه به معنى همدوره و همسال مى‌باشد.

(هذا) (اين است) يعنى آن چه در گذشته ذكر شد.

(ما تُوعَدُونَ‌) (آن چه وعده داده شديد) يعنى اين است آن چه به پرهيز- كاران نويد داده شده است.

(لِيَوْمِ الْحِسابِ‌) (به روز حساب) كه روز پاداش باشد.

(إِنَّ هذا)- (اين است) آن چه ياد كرديم.

(لَرِزْقُنا) (روزى ما) يعنى بخشش جارى و متصل ما.

(ما لَهُ مِنْ نَفادٍ) (نيست براى آن پايانى) و فنا و انقطاعى، زيرا كه آن بر سبيل و اساس دوام و هميشگى است. و اين سخن «قتاده» است.

«ابن عباس» گويد: چيزى در بهشت نيست كه فنا داشته باشد و آن چه از ميوه‌ها و گوشتها خورده شود به جايش قرار داده مى‌شود و آن چه از طيور و حيوانات مصرف شود، زنده به جايش باز ميگردد

.