به معنى شر و بلا مى‌باشد.

شرح لغات:

ركض- به معنى زدن و دفع به پاست براى سرعت، و از اين جهت مى- گويند: (ركض الفرس) يعنى با پاى خود زد كه اسب به سرعت راه رود.

ضغث- دسته‌اى از علف و درخت است.

«يادى از ايوب»

تفسير:

اين بار خداوند به سرگذشت «ايوب» پرداخته و مى‌گويد:

(وَ اذْكُرْ) (و ياد كن) اى محمد! 6( عَبْدَنا أَيُّوبَ‌) (بنده ما ايوب را) خداوند ايوب را تجليل كرده به اين كه او را نسبت به خود مى‌دهد و پيامبر خود را ياد آور مى‌شود كه در مصائب و گرفتارى از او تبعيت كند، حضرت «ايوب» در زمان حضرت «يعقوب بن اسحاق» زندگى مى‌كرد و با دختر يعقوب ازدواج كرد.

(إِذْ نادى‌ رَبَّهُ‌) (هنگامى كه ندا كرد پروردگارش را) يعنى دستهاى خود را بلند كرده و به آواز بلند از خداوند درخواست مى‌كرد.

(أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ‌) (همانا رسانيد به من شيطان رنج و عذاب) يعنى شيطان مرا آزار و مشقت مى‌رساند، و گفته‌اند: شيطان به من وسوسه مى‌كند كه مى‌گويد: بيماريت به طول انجاميده و خدايت به تو رحم نمى‌كند. و اين سخن «مقاتل» است.

و برخى گفته‌اند: كه چون «ايوب» مال و فرزندان و نعمتهاى ديگر را از دست داد، شيطان همواره اين مصائب را بر او ياد آور مى‌شد تا او را گمراه كند و از راه در آورد تا صبر خود را از دست بدهد، ولى «ايّوب» صبر و استقامت خود را از دست نداد.