نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 111
به معنى شر و بلا مىباشد.
شرح لغات:
ركض- به معنى زدن و دفع به پاست براى سرعت، و از اين جهت مى- گويند:
(ركض الفرس) يعنى با پاى خود زد كه اسب به سرعت راه رود.
ضغث- دستهاى از علف و درخت است.
«يادى از ايوب»
تفسير:
اين بار خداوند به سرگذشت «ايوب» پرداخته و مىگويد:
(وَ اذْكُرْ) (و ياد كن) اى محمد! 6( عَبْدَنا أَيُّوبَ) (بنده ما ايوب را) خداوند
ايوب را تجليل كرده به اين كه او را نسبت به خود مىدهد و پيامبر خود را ياد آور
مىشود كه در مصائب و گرفتارى از او تبعيت كند، حضرت «ايوب» در زمان حضرت «يعقوب
بن اسحاق» زندگى مىكرد و با دختر يعقوب ازدواج كرد.
(إِذْ نادى رَبَّهُ) (هنگامى كه ندا كرد
پروردگارش را) يعنى دستهاى خود را بلند كرده و به آواز بلند از خداوند درخواست
مىكرد.
(أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ) (همانا رسانيد به من شيطان رنج و عذاب) يعنى شيطان مرا آزار و مشقت
مىرساند، و گفتهاند: شيطان به من وسوسه مىكند كه مىگويد: بيماريت به طول
انجاميده و خدايت به تو رحم نمىكند. و اين سخن «مقاتل» است.
و برخى گفتهاند: كه چون «ايوب» مال و فرزندان و نعمتهاى ديگر را از
دست داد، شيطان همواره اين مصائب را بر او ياد آور مىشد تا او را گمراه كند و از
راه در آورد تا صبر خود را از دست بدهد، ولى «ايّوب» صبر و استقامت خود را از دست
نداد.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 111