(وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ‌) و نزد ايشان است همسرانى كه فقط چشم خود را به شوهرانشان دوخته و براى محبّتشان بايشان ديگرى را نمى‌بينند و بعضى گفته‌اند: يعنى چشمانشان را از روى ناز و عشوه‌گرى باز نمى كنند.

((عِينٌ)) يعنى چشمان گشاده و مفرد آن عيناء. حسن گويد: يعنى سفيدى چشمشان سخت سفيد است و سياهى آن نيز بسيار سياه است.

(كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ‌) حسن گويد: تشبيه نمود آنها را بتخم شتر مرغ كه در زير پوشش پر از غبار و گرد باد صحرا محفوظ است، و در معناى آن شعر امر القيس است كه ميگويد:

مثل تخم بكرى كه رنگ سفيدش بزردى مخلوط شده غذاى آن آب گوارايى است كه مردم بر آن آب داخل نشده است.

و بعضى گفته‌اند: كه تشبيه نمود آنها را بشكم تخم پيش از آنكه شكسته شود و قبل از آنكه دستهايى آن را لمس كند،" و المكنون" يعنى محفوظ سپس فرمود:

(فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ‌) يعنى اهل بهشت برخى از برخى ديگر سؤال ميكنند از احوالشان از موقعى كه زنده و برانگيخته شدند تا هنگامى كه داخل بهشت گشتند، پس هر يك رفيقش را خبر ميدهد بانعام و تفضّل خدا بر او

.