نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 480
تفسير:
سپس خداوند سبحان بيان فرمود آنچه را كه به بندگان پاكش وعده داده از
اقسام نعمتها پس گفت:
(أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ)
براى آن جماعت پاكانست روزى معيّن كه قرار داده براى آنها تصرّف در آن را و فرمان
داد براى ايشان بسبب آن در اوقات آينده در هر وقتى روزى معلوم مقدّرى سپس آن روزى
را تفسير كرد بآنكه گفت:
((فَواكِهُ)) و آن جمع فاكهه كه بتمام
ميوههاى تر و خشك گفته ميشود كه بسبب تصرّف آن متنعّم و مسرور ميشوند.( وَ هُمْ مُكْرَمُونَ) و ايشان با اين نعمتها
محترم و بزرگوار هستند، و ضد اكرام اهانت است.
(فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ) يعنى و ايشان با اين
مقام در باغهاى بهشت كه در آن انواع نعمتهاست بهرهمند بآن ميشوند. (عَلى سُرُرٍ) و آن جمع سرير يعنى تخت
است (مُتَقابِلِينَ) روبروى هم نشسته و بنگاه
كردن برخى از ايشان بصورت برخى ديگر كامياب ميشوند و نمىبينند بعضى از ايشان
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 480