نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 472
كننده نيستيد، سپس خداوند سبحان بيان فرمود
كه ايشان قدرت بر يارى كردن هم را ندارند، پس فرمود:
(بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ)
بلكه ايشان در اين روز مطيع و فرمان بردارانند، و معناى استسلام اينست كه بدون
نزاع و كشمكش آنچه در دست دارد بياندازد.( وَ أَقْبَلَ
بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ) و اين اخبار- از
خداى سبحان است كه هر يك از ايشان بر رفيقش كه او را فريفته و گول زده رو نموده و
بر روش خشونت و تندى ميگويد چرا مرا فريب دادى، و او در پاسخ ميگويد، تو چرا
پذيرفتى از من.
و بعضى گفتهاند پيروها رو به متبوع و پيروى شدهها و آنها رو باينها
نموده يكديگر را ملامت و سرزنش نموده و با هم خصومت و نزاع ميكنند.
(قالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنا عَنِ الْيَمِينِ) جبائى گويد: كفّار باغوا كنندگان خود ميگويند شما بوديد كه از در
نصيحت و خيرخواهى و سمت راست و بركت ميآمديد نزد ما و براى اين ما اقرار كرديم
براى شما، و عرب به كسى كه از سمت راست آيد تفأّل خيره زده و بآن تبرّك ميجويند.
و زجاج گويد: يعنى شما بوديد كه پيش تر از در دين ميآمديد و بما نشان
ميداديد كه حق و دين چيزى است كه ما را بدان گمراه نموديد و يمين عبارت از حق است.
و فراء گويد: يعنى شما بوديد كه نزد ما از راه قوّت و توانايى آمده و
ما را از قوىترين صورتها فريب ميداديد، و از آنست آيه شريفه( فَراغَ عَلَيْهِمْ ضَرْباً بِالْيَمِينِ)[1] پس
حمله كرد برايشان با زدن و شكستن آنها را