سؤال ميكنند.

28- گويند شما بوديد كه از روى نصيحت بسوى ما مى‌آمديد.

29- گويند بلكه شما مؤمن نبوديد.

30- و ما را بر شما هيچ تسلّطى نبود بلكه شما گروهى گردنكش بوديد.

تفسير:

سپس خداوند سبحان خبر داد از حال ايشان و فرمود:

(هذا يَوْمُ الْفَصْلِ‌) اين روز جدايى بين خلايق و روز حكومت و داورى و جدا كردن از حق از باطل است بطورى كه در آن روز براى تمامشان حال افراد ظاهر و معلوم شد و اين چنين است كه مطيع داخل بهشت شود بر روش بزرگوارى و احترام، و گناهكار داخل آتش شود بطريق اهانت و خوارى.

(الَّذِي كُنْتُمْ‌) آن روزى كه شما اى گروه كفّار( بِهِ تُكَذِّبُونَ‌) آن را دروغ مى پنداشتيد، و اين سخن بعضى بر برخى ديگر است، و بعضى گفته‌اند: بلكه اين كلام ملائكه است، سپس خداوند سبحان حكايت نمود كه بملائكه و فرشتگان چه ميگويند بآنكه گفت:

(احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا) يعنى جمع كنيد كسانى را كه بخود ستم كردند در ارتكاب گناهان از هر طرف. و بعضى گفته‌اند: آنهايى كه ستم كردند بر خودشان بمخالفت در امر خداى سبحان و تكذيبشان پيامبران را، و بعضى گفتند: بمردم ستم كردند.

(وَ أَزْواجَهُمْ‌) ابن عباس و مجاهد گويند: يعنى و امثال خودشان را و مانند آنست آيه كريمه‌( وَ كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً) يعنى امثال و شكلهاى سه گانه پس معنا چنين است، كه زناكار با زناكار محشور ميشود و شراب خوار با