2- جبائى گويد: آنها فرشتگانند كه بالهاى خود را در هواء گسترده‌اند هر گاه بخواهند بسوى زمين فرود آيند و در اينجا با آن حالت ايستاده و منتظر فرمان خداى تعالى هستند.

3- ابى مسلم گويد: ايشان گروهى از مؤمنين هستند كه در صف نماز و جهاد مى‌ايستند.

(فَالزَّاجِراتِ زَجْراً) در معنا و مصداق اين آيه نيز اختلاف كرده‌اند در چند وجه:

زاجرات كيانند؟

1- سدى و مجاهد گويند: آنها فرشتگانى هستند كه مردم را از ارتكاب گناه منع ميكنند منع كردنى شديد و بنا بر اين خداوند مفهوم منع آنها را بدلهاى بندگان ميرساند چنانچه مفهوم اغواء شيطان بقلوبشان ميرسد تا آنكه تكليف صحيح باشد.

2- جبائى گويد: آنها فرشتگان موكّل ابرند كه آنها را رانده و به سختى ميرانند.

3- قتاده گويد: آن قرآن و آيات نهى كننده آنست از زشتى‌ها و كارهاى بد.

4- ابى مسلم گويد: ايشان مؤمنين هستند كه در موقع قرآن خواندن صدايشان را بلند ميكنند براى آنكه زجره داد زدنست.

(فَالتَّالِياتِ ذِكْراً) در اين آيه نيز بچند قول اختلاف كرده‌اند:

مقصود از تاليات ذكراً چيست؟

1- مجاهد و سدى گويند: آنها فرشتگانند كه كتب سماوى خداى تعالى‌