و بعضى گفته‌اند: يعنى يادكن براى ايشان مثلى را( (أَصْحابَ الْقَرْيَةِ)) ياران قريه را و اين قريه بقول مفسّرين (انطاكيه) بوده‌( إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ‌) يعنى هنگامى كه خداوند بسوى ايشان پيامبران را برانگيخت و اعزام نمود.

(إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ‌) يعنى دو پيامبر از پيامبران خود( فَكَذَّبُوهُما) يعنى آنها را تكذيب كردند و بقول ابن عباس آنها را زدند در آنجا زندانى نمودند( فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ‌) يعنى ما آن دو پيغمبر را تقويت و تأييد كرديم به پيامبر سوّمى از عزّت گرفته شده و آن نيرو و پيروزى است و از آنست قول ايشان" من عزيز" يعنى كسيست كه ميگويد" من عزيز" يعنى كسى كه غالب و پيروز است و لباس طرف را به قيمت ميبرد، شيعه گويد: اسم اين دو مرد (شمعون و يوحنا) بوده و اسم سوّمى بولس، و ابن عباس و كعب گويند: اسم آن دو پيغمبر صادق و صدوق و اسم سوّمى سلوم.

و كعب و وهب گويند: آنها از اصحاب و حواريّين عيسى 7- بوده‌اند، و آن دو نفر گويند و خبر اين نيست كه خدا آنها را اضافه به خود كرده براى آنكه عيسى 7 آنها را باجازه و امر خدا فرستاده بود بسوى شما ...

(فَقالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ‌) يعنى گفتند اى اهل ده البتّه خدا ما را به سوى شما ارسال نموده و فرستاده است‌( (قالُوا)) يعنى اهل قريه گفتند:

(ما أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا) شما نيستيد مگر بشرى مثل ما پس صلاحيّت براى رسالت و پيامبرى نداريد چنانچه ما براى رسالت صلاحيّت نداريم.

(وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْ‌ءٍ) خداى بخشاينده چيزى نازل نكرده كه ما را بسوى آن بخوانيد.