(يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ) مى‌افزايد در خلقت هر چه بخواهد.

ابن عباس گويد: پيغمبر 6 شب معراج جبرئيل را ديد كه برايش ششصد بال بود، و اين اختيار زجاج و فراء است.

زهرى و ابن جريح گويند: قصد كرده بقولش يزيد فى الخلق ما يشاء خوش صدايى را. قتاده گويد: آن ملاحت و نمكين بودن دو چشم است.

و ابو هريره از پيامبر 6 روايت كرده كه فرمود آن زيبايى صورت و موى قشنگ و صداى خوب است.

(إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ) بدرستى كه خدا بر هر چيزى تواناست هيچ چيزى نيست مگر آنكه او بر عين آن يا مثل آن تواناست، سپس خدا بيان كرد انعامش را بر خلقش و گفت:

(ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها) يعنى آنچه ميآيد ايشان را از باران و تندرستى يا هر نعمتى كه خدا بخواهد هيچكس قدرت ندارد كه جلوى آن را بگيرد.( وَ ما يُمْسِكْ‌) و آنچه كه امساك ميكند از اعطاء آن.

(فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ‌) پس رساننده براى او بعد از آن نيست، يعنى هيچكس قدرت بر ارسال و اعطاء آن را ندارد.

حسن گويد: يعنى آنچه خدا ميفرستد از پيامبران بسوى بندگانش در وقتى غير وقت ديگر پس مانعى براى آن نيست براى آنكه رسول رحمت از خداست چنانچه فرمود:( وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ‌)[1] و آنچه امساك ميكند در زمان فترت يا از كسانى كه باو زخم ميزدند از كفّار پس رساننده براى او نيست، و لفظ محتمل است براى همه باشد.

[1]- سوره انبياء آيه: 107.