2- آنچه خدا از بخشايش براى مردم بگشايد پس آن را هيچ بازگيرنده نيست و آنچه خدا بازگيرد پس آن را از پس بازگرفتنش هيچ فرستنده‌اى نيست و او نيرومندى درست كردار است.

3- اى مردم نعمت خداى را بر خويشتن ياد كنيد، آيا هيچ آفريننده‌اى جز خدا هست كه از آسمان و زمين شما را روزى دهد هيچ خدايى نيست، پس چگونه منصرف شده‌ايد.

4- اگر اهل مكه تو را (اى پيامبر) دروغگو شمردند بحقيقت پيش از تو پيغمبرانى تكذيب شده‌اند كارها بسوى خدا بازگشت خواهد كرد.

5- اى مردم وعده خدا راست و درست است پس زندگانى دنيا شما را نفريبد و شيطان فريبنده شما را بكرم خدا مغرور نسازد.

قرائت:

اهل كوفه غير عاصم و ابو جعفر (غير اللَّه) را بجرّ خوانده و بقيّه از قاريان برفع خوانده‌اند.

دليل:

ابو على گويد: كسى كه (غير اللَّه) بجرّ خوانده آن را صفت بر لفظ (من خالق) قرار داده و خبرش يرزقكم من السماء و الارض، و كسى كه (غير اللَّه) را برفع خوانده احتمال چند وجه داده: 1- اينكه آن خبر مبتداء باشد 2- اينكه صفت بر محلّ مبتداء باشد و خبرش مضمر باشد تقديرش (هل خالق غير اللَّه فى الوجود او العالم) آيا خالقى كه غير خدا باشد در وجود يا در عالم هست 3- اينكه غير استثناء باشد و خبرش مضمر مثل آنكه گويد، هل من خالق الّا اللَّه آيا نيست خالقى مگر خدا و دلالت ميكند بر امكان استثناء قول خدا