همه پوشيده‌هاست.

49- و نيز بگو حق آمد و باطل رو نميكند و باز نميگردد.

50- و نيز بگو اگر گمراه شدم فقط بر زيان نفس خويش گمراه ميشوم و اگر هدايت يافتم پس آن بسبب آن چيزيست كه پروردگارم بمن وحى كرده است كه او شنواى نزديك است.

اعراب:

(أَنْ تَقُومُوا) در محلّ جرّ است بنا بر بدليّت از (واحده) و جايز است كه در محل نصب باشد بحذف حرف جرّ و وصل كردن فعل را باو و تقدير آن (اعظمكم بطاعة اللَّه لان تقوموا) (و اعظكم بان تقوموا) پند ميدهم شما را بطاعت خدا كه قيام كنيد يا پند ميدهم شما را به اينكه قيام نمائيد.

((مَثْنى‌ وَ فُرادى‌)) منصوب است بنا بر حاليت،( (ما سَأَلْتُكُمْ)) ما شرطيه و آن در محل نصب است بآنكه مفعول دوّم براى سألت باشد، و جايز است كه موصوله هم باشد به اينكه تقديرش، ما سألتكموه باشد پس با صله‌اش در محل رفع خواهد بود بسبب مبتداء بودن،( (عَلَّامُ الْغُيُوبِ)) ممكن است بدل از ضمير مخفى در يقذف باشد و جايز است كه خبر مبتداء محذوف- باشد يعنى (و هو علام الغيوب) و اگر منصوب شود بنا بر اينكه صفت" لربّى" باشد هر آينه جايز است لكن رفع بهتر است براى آنكه بعد از تمام شدن كلام آمده.

تفسير:

سپس خداوند سبحان پيامبرش را خطاب فرمود و گفت:

((قُلْ)) بگو اى محمد بايشان،( إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ) يعنى امر مى‌كنم‌