(إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ‌) بدرستى كه ما بآنچه كه شما بآن ارسال شده‌ايد كافر هستيم و در اين آيه بيانيست براى پيامبر 6 كه اهل قريه او بر روش گذشتگان رفته‌اند و اشاره به اينكه پيروان گذشته هم فقراء و مردم متوسّط بودند نه دولتمندان.

آن گاه خداوند سبحان علّت كفر آنها را بيان كرد به اينكه گفت:

(وَ قالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً) يعنى افتخار كردند باموالشان و اولادشان بگمان آنكه خداى تعالى مال و فرزند بآنها عطا كرده براى كرامت و بزرگوارى ايشان نزد خداست، پس گفتند چون ما روزى داده- شده‌ايم و شما محروم شده‌ايد، پس ما از شما برتر و بالاتر هستيم، نزد خداى تعالى، پس ما را براى كفرمان بشما عذاب نميكنند و اين قول خدا است از زبان ايشان:

(وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ‌) و ما عذاب نخواهيم شد، و ندانستند كه اموال و اولاد عطاء و بخششى است از خداى تعالى و واجب است بر ايشان شكر و سپاس خدا و اين براى اكرام برترى و بزرگوارى ايشان نيست.